Akredytacja jest zbiorem kryteriów oceny placówek opieki zdrowotnej, formułowanych w oparciu o standardy opieki medycznej. Kryteria te biorą pod uwagę takie zagadnienia, które w największym stopniu wpływają na poziom świadczeń i bezpieczeństwo pacjentów. Standardy mogą podlegać uzasadnionym zmianom w zależności od szybkości wywołania oczekiwanych efektów. Każdorazowo wymogi muszą być spełnione na możliwie wysokim, a jednocześnie realnym dla danej placówki poziomie.
System akredytacji opiera się na następujących aktach prawnych:
Ustawa-o-akredytacji – Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o akredytacji w ochronie zdrowia
Ustawa o akredytacji – Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o akredytacji w ochronie zdrowia
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 sierpnia 2009 r. w sprawie Rady Akredytacyjnej.
Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia zostało powołane przez Ministra Zdrowia w 1994 roku, z inicjatywy profesora Rafała Niżankowskiego, jako zewnętrzna, niezależna jednostka nadzorująca jakość w opiece zdrowotnej. Po okresie przygotowań opracowano w 1998 roku akredytację szpitali w oparciu o sformułowane przez tę jednostkę standardy. Proces akredytacji nadzorowany jest od tego czasu przez Radę Akredytacyjną, złożoną z przedstawicieli samorządów, zawodów medycznych i innych organizacji. Rada kieruje do Ministra Zdrowia wniosek o nadanie akredytacji danemu szpitalowi, jeśli stwierdzono w oparciu o rzetelną analizę, iż spełnia on standardy akredytacyjne w co najmniej 75 %.
Implementacja standardów akredytacyjnych w znacznym stopniu przyczyniła się do poprawy kultury organizacyjnej w szpitalach, nie tylko poprzez wprowadzenie zmian w sposobie zapewniania opieki, ale również poprzez pogłębienie świadomości profesjonalistów i kadry zarządzającej.
Warto zaznaczyć, iż proces uzyskania akredytacji nie jest dla danej placówki obligatoryjny. Inicjuje go złożenie wniosku, dostępnego na stronie internetowej Centrum Monitorowania Jakości:
wniosek_o_udzielenie_akredytacji